پروتکل RIP؛ Routing Information Protocol

0
1988

پروتکل RIP یا Routing Information Protocol یکی از قدیمی‌ترین پروتکل‌های Distance-Vector در شبکه است که از الگوریتم Bellman-Ford استفاده می‌کند. در این پروتکل هر 30 ثانیه کل محتویات جدول مسیریابی خود را به صورت class full بروی پورت‌ها ارسال می‌کند. در این پروتکل اگر روتری پس از 180 ثانیه از شبکه‌ای که روترهای اطرافش دریافت کرده، اطلاعاتی دریافت نکند روتر آن اطلاعات قدیمی را نامعتبر فرض کرده و از آن شبکه‌ها استفاده نمی‌کند. اگر همچنان از شبکه نامعتبر اطلاعاتی دریافت نشود 60 ثانیه پس از 180 ثانیه ابتدایی (240 مجموع) اطلاعات آن شبکه را از جدول مسیریابی خود پاک می‌کند.

راه‌اندازی پروتکل RIP

برای استفاده از این پروتکل میتوان از دستور router rip استفاده کنیم.

از مهمترین دستوراتی که در این قسمت می‌توان استفاده کرد و با استفاده از دستور help قابل مشاهد است دستور network جهت معرفی یا advertise کردن شبکه‌ها میباشد.

راه‌اندازی سناریو

سناریو زیر را در نظر بگیرید. می‌خواهیم بروی این شبکه پروتکل RIP را راه‌اندزی کنیم.

تنظیمات انجام شده برای سناریوی شکل زیر میباشد.

این تنظیمات بروی هر سه روتر بایستی انجام شود.

در حالت پیش فرض پروتکل RIP از ورژن 1 استفاده میکند. برای تغییر ورژن از دستور version ورژن پروتکل را از 1 به 2 تغییر داد.

نماد R در تصویر بالا برای RIP است و اگر پروتکل OSPF باشد، O و در صورتیکه پروتکل EIGRP تنظیم شده باشد حرف D، S برای Static و C برای روتهای Connected در این اطلاعات وجود خواهد داشت.

نکته: اگر برای یک مقصد دو یا چند مسیر وجود داشته باشد به معنای وجود equal cost load balancing است. در مورد network 10.0.0.8 بعلت وجود دو مسیر equal cost load balance داریم.

در این پروتکل summary به صورت اتوماتیک انجام میشود، اما در صورتیکه بخواهیم این کار انجام نشود از دستور no autosummary استفاده میکنیم.

از دستورات دیگر distance میباشد که میتوان به صورت manual آنرا تغییر داد که برای rip به صورت پیش فرض 120 میباشد.

یکی از ویژگیهایی که وجود دارد بحث احرازهویت بین روترها در هر پروتکل بروی خط است. البته در شبیه ساز packet tracer فقط این قابلیت روی پروتکل ospf گذاشته شده است که از نظر عملکرد شبیه به پروتکلهای دیگر است. از دلایل تنظیم احرازهویت بروی روترها در پروتکل‌های مسیریابی، عدم همسایه شدن با روترهای مهاجم و دریافت اطلاعات اشتباه برای برهم زدن شبکه و یا دریافت کل اطلاعات شبکه است.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید