بررسی اطلاعات VLAN

توسط

25 خرداد 1399

2309

وضعیت پورت‌ها

پیش از شروع به بررسی اطلاعات VLAN ها بهتر است اطلاعاتی در خصوص چگونگی وضعیت پورت‌ها داشته باشیم.

برای ایجاد ارتباط ترانک این کار را به صورت دستی انجام داد یا تنظیمات سوئیچ را به گونه ویرایش نمود تا زمانی که به سوئیچ دیگری متصل میشود، دو دستگاه به صورت خودکار از طریق مذاکره مراحل انجام ارتباط ترانک را انجام دهند.

وضعیت تمام پورت های سوئیچ لایه 2 در حالت پیش فرض در حالت dynamic/auto هستند. auto و desirable دو حالت در نوع مذاکره در سوئیچ برای ایجاد ارتباط ترانک با سوئیچ دیگر است. تفاوت این دو نوع در نحوه برقراری ارتباط است. اگر وضعیت پورتی بروی dynamic/auto باشد دستگاه در انتظار شروع مذاکره می ماند اما مذاکره را شروع نمی‌کند، در حالیکه در حالت desirable مذاکره توسط دستگاه شروع خواهد شد.

در حالتی که دو سوئیچ به همدیگر از طریق دو پورت متصل باشند که حالت آنها dynamic / auto باشد به این علت که مذاکره شروع نمی‌شود، حالت access به وجود می آید است. اگر پورتی به حالت ترانک برود به دلیل اینکه وظیفه انتقال ترافیک VLAN‌ها را دارد خودش عضو هیچ VLAN ای نمی باشد و فقط یکه VLAN را به عنوان default VLAN برایش تنظیم می‌کنیم.

مشاهده وضعیت و تنظیمات پورت‌ها

برای مشاهده تنظیمات لایه 2 ایی و وضعیت port mode از دستور show interface fastethernet 0/1 switchport استفاده میکنیم.

در تصویر بالا مشخص است که خاصیت switchport فعال است. در مقالات بعدی خواهیم دید که اگر بخواهیم خاصیت های لایه 3 ای را در یک سوئیچ لایه 3 فعال کنیم، ابتد باید خاصیت های لایه 2 ای که همان switchport را غیرفعال کنیم.

Mode تنظیم شده برای سوئیچ dynamic auto است.

نوع بسته بندی ترانکش dot1q است.

Native VLAN اش VLAN 1 است.

اگر بروی سوئیچ Mode را تغییر دهیم، برای بازگرداندن به حالت پیش فرض از دستور switchport mode dynamic auto در محیط پورت یا interface مورد نظر استفاده میکنیم.

به صورت پیش فرض mode در سوئیچ های لایه 2 dynamic auto و در سوئیچ های لایه 3 desirable auto است. علت این است که سوئیچ های لایه 2 مخصوص فعالیت در لایه access و سوئیچ های لایه 3 مخصوص کار در لایه distribution یا core هستند. سوئیچ هایی که در لایه access کار می کنند به end-device و سوئیچ های لایه distribution به سوئیچ ها یا روترها دیگر متصل میشوند.

همانطور که در تصویر بالا هم مشخص است سوئیچ ها دو mode دارند: Administrative Mode – Operation Mode. وقتی تنظیمی بروی سوئیچ انجام میشود قسمت Administrative Mode است و Operational Mode حالتی است که پورت می‌گیرد (Access-Trunk-Down) پس از مذاکره دو سوئیچ اتفاق می افتد.

بسته بندی

در سوئیچ هایی که بروی پروتکل ترانک مذاکره میکنند در صورتیکه encapsulation مشخص نشود و بخواهیم پورت را به مود ترانک ببریم دستور ریجکت میشود. در این سوئیچ ها در ابتدا بایستی نوع encapsulation مشخص شود تا اجازه بدهد به trunk mode برود. در برخی دیگر از سوئیچ ها مانند سوئیچ های 2960 چون فقط یک نوع encapsulation را پشتیبانی میکنند، به همین دلیل مشکلی در ایجاد ارتباط ترانک بدون مشخص کردن encapsulation نخواهند داشت.