پروتکل GLBP یا Gateway Loadbalancing Protocol

0
2313

پروتکل GLBP یا Gateway Loadbalancing Protocol ، پروتکل انحصاری سیسکو است که معادل استاندارد ندارد و برای این طراحی شده که بر محدودیت های دو پروتکل HSRP و VRRP غلبه کند.

در HSRP یا VRRP، تنها یک دستگاه در یک گروه، که به عنوان دستگاه active انتخاب شده، کار توزیع ترافیک را انجام می‌دهد. برای توزیع بار بروی دستگاه‌های دیگر، با تغییر اولویت می‌توان این بار را تقسیم کرد، اما نیازمند تنظیمات دستی زیادی (به تعداد VLANهای موجود) می‌باشد. در حالیکه در پروتکل GLBP بار ترافیک به صورت خودکار، بین دستگاه‌های در گروه توزیع می‌شود.

پروتکل GLBP در CISCO IOS software release 12.2(14)S برای روترها معرفی شد. در آن زمانی GLBP فقط برای سوئیچ‌های سری 6500 supervisor 2 با IOS Release 12.2 (14)SY4 و به بعد و Supervisor 720 با IOS Release 12.2(17a)SX4 موجود بود.

برای راه‌اندازی پروتکل GLBP مجددا به یک VIP نیاز است. همانگونه که در پروتکل‌های قبلی HSRP و VRRP یکی از سوئیچ‌ها active میشد در این جا یکی از سوئیچ‌ها به وضعیت AVG (Active Virtual Gateway) می‌رود. در این روش هم مانند دو روش قبلی priority تعیین کننده است. تمام سوئیچ‌هایی که در گروه GLBP هستند (حتی خود AVG) را AVF یا Active Virtual Forwarder می‌گویند.

ساختار

ساختار این روش به این صورت است که زمانی که ترافیکی قرار است به بیرون منتقل شود، VIP توسط دستگاه ARP می‌شود. در این روش فقط AVG حق دارد جواب ARP را بدهد.

در ابتدا AVG، MAC خود را به عنوان پاسخ ارسال می‌کند. برای ترافیک بعدی AVG آدرس (MAC) سوئیچ یا روتر بعدی را اعلام می‌کند.

آدرس فیزیکی در GLBP

به صورت پیش فرض، MAC آدرس های مجازی 0007-B400-01XX است، که دو هگز آخر شماره سوئیچ است.

علت استفاده از آدرس مجازی در این روشی که از آدرس های مجزا استفاده می‌شود این است که، در صورتیکه ارتباط یکی از AVF ها با AVG قطع شده، سوئیچ AVG به جای سوئیچ قطع شده پاسخ درخواست‌ها را بدهد. علت عدم استفاده از MAC های واقعی این است که سوئیچ AVG یا هر دستگاه دیگری حق استفاده از MAC واقعی یا burn شده دستگاه دیگر را ندارد.

در صورت قطع شدن AVG سوئیچی که priority بالاتری دارد به عنوان AVG انتخاب می‌شود. این سوئیچ در واقع backup AVG است. در صورت برگشتن AVG اصلی اگر preemption داشته باشد rule را پس می گیرد.

متدهای Loadbalancing در GLBP

  • Round Robin: روشی که توضیح داده شد که AVG به ترتیب ترافیک ها را بین سوئیچ‌ها تقسیم می‌کند گفته می‌شود.
  • Weighted: در این روش به gateway ها وزن داده می‌شود.
  • Host dependant: اگر به host اعلام شد از یک مسیری برود، از این به بعد ترافیک آن host از آن مسیر به بیرون منتقل شود.

انجام تنظیمات GLBP

تنظیمات GLBP شبیه دو روش HSRP و VRRP است با یکسری تفاوت ها

تفاوت: تعداد گروهش می‌تواند 1024 گروه باشد

تفاوت: داشتن متدهای loadbalancing است. در روش host-dependent، می‌توان مشخص نمود چه آدرس‌هایی از چه gatewayایی خارج شود. روش round-robin به صورت مساوی ترافیک را تقسیم می‌کند. در روش weighted، می‌توان بر اساس قدرت دستگاه‌ها، بار ترافیک دستگاه را کم و زیاد نمود. این روش، به نوعی، round-robin پیشرفته‌تر است.

که به صورت پیش فرض round-robin است.

برای نمایش وضعیت از دستور show glbp brief استفاده می‌کنیم

اگر بروی سیستمی شروع به ping کردن آدرس VIP کنید و سپس به بررسی MAC بپردازید مشاهده می کنید که هر بار MAC مربوط به VIP بر طبق متد Loadbalancing تغییر می‌کند. فقط هر بار بایستی جدول MAC ها پاک شود تا سیستم دوباره اقدام به گرفتن IP کند.

انجام باقی تنظیمات، مانند اعمال احرازهویت، preempt، priority و timers مانند تنظیمات HSRP است.

دستور weighting در GLBP برای وزن دادن بر اساس قدرت دستگاه‌هاست. در روش weighted loadbalancing، می‌توان براساس قدرت دستگاه‌ها بار ترافیکی بروی آن‌ها را زیاد و کم کرد.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید