ARP یا Address Resolution Protocol، یک پروتکل ارتباطی لایه 2 (بر اساس هفت لایه OSI) است. این پروتکل برای بدست آوردن آدرس های لایه 2 (link layer) مانند MAC استفاده میشود. ARP در سال 1982 بوسیله RFC826 تعریف شد.
انواع ARP
1- ARP Discovery
2- ARP Session
3- ARP Table Cache (سوئیچ چون IP نمیفهمد پس این جدول را ندارد) بررسی این جدول جهت برقراری ارتباط بالاترین اولویت را دارد.
4- GARP (Gratuitous(free) ARP)
5- Revers ARP
هنگام برقراری ارتباط در شبکه براساس IP، سوئیچ های لایه 2 اکسس مسیریابی یا سوئیچینگ خود را بر مبنای آدرس لایه 2 یا همان MAC (آدرس فیزیکی) انجام میدهند. سوئیچ پست از دریافت فریم، آدرس لایه 2 را بررسی می کند. در صورت عدم وجود آدرس در جدول خود اقدام به ARP Discovery می کند.
تا زمانی که ARP session بین دو دستگاهی که می خواهند با یکدیگر در شبکه ارتباط داشته باشند، برقرار نشود دو سیستم به همدیگر متصل نمی شوند.
GARP: هرگاه در شبکه ای دستگاهی که براساس آدرس دهی IP کار میکند به شبکه متصل و یا تنظیماتی روی interface ایجاد شود آن دستگاه پکتی را به نام GARP را به صورت broadcast ارسال میکند که علاوه بر اعلام MAC سیستم، محدوده فرآیندهایی مانند ip conflict را نیز چک میکند. زمانیکه IP ایی که Conflict دارد، تخصیص دهنده ی Automatic IP به دستگاه میگوید که IPایی که شما اعلام کردی با یک MAC متفاوت وجود دارد و چون شما دیرتر آمدی پس IP شما اشتباه است.
RARP: در این ساختار MAC Address های ذخیره شده را با IP مطابقت میدهند به عبارت دیگر وظیفه LOOK UP ساختار MAC به IP را عهده دار است.
