پیشتر در خصوص مفاهیم کلی پروتکل EIGRP صحبت کردیم. در این قسمت می‌خواهیم شرایط پیاده سازی این پروتکل را بررسی کنیم و با دستورات پرکاربرد آشنا شویم.
شروع پیاده سازی پروتکل EIGRP استفاده از دستور router eigrp 100 است که عدد 100 مشخص کننده دامنه یا حیطه کاری پروتکل است. برای advertise کردن و یا ارسال اطلاعات شبکه‌های یک روتر به همسایه‌ها از دستور network NET-ID WILD-CARD استفاده می‌شود.
می‌توان Fact convergence بودن این پروتکل را پس از نوشتن دستور network و سرعت برقراری همسایگی با روترهای مجاور مشاهده کرد.
بررسی اطلاعات پس از همسایگی
پس از ایجاد همسایگی در روترهای همجوار به بررسی اطلاعات و شبکه‌های دریافت شده در روتر می‌پردازیم.
اولین دستور مورد استفاده که در همه پروتکل‌ها پرکاربرد است، دستور show ip route DST میباشد که DST مقصد مورد نظرمان است.
اطلاعات این شبکه نمایش می‌دهد که این شبکه توسط EIGRP 100 که administrative distanceاش 90 است با متریک 156160 و اطلاعات توسط روتری از داخل EIGRP 100 دریافت شده است.
share count تعداد هاپ یا روتر بین مبدا و مقصد وجود دارد میباشد.
در موارد دیگر مشخص شده که اطلاعات شبکه از کدام پورت دریافت شده، مجموع delay تا مقصد چقدر است، حداقل پهنای باند و … وضعیتشان به چه صورت میباشد.
Redistributing: روش‌های advertise کردن یک شبکه توسط روتر به دو صورت است. روش اول که پیشتر نیز بیان شد توسط دستور network و روش دوم توسط دستور redistribute میباشد. در پروتکل EIGRP زمانی که دو روتر همسایه می‌شوند شبکه‌های connected خود را داخل شبکه EIGRP به صورت خودکار redistribute می‌کنند.
در این اطلاعات منظور از reditribute شدن شبکه، توزیع یا نشر آن است.
Traffic share count is 1، این اطلاعات شبیه اطلاعات پروتکل rip میباشد که با hop count کار میکند است.
انواع دستور show ip route
دستور show ip route تمام اطلاعات جدول مسیریابی روتر را نمایش می‌دهد. در بسیاری از مواقع در روترها این جدول اطلاعات بسیار زیادی دارد که بایستی برای بدست آوردن اطلاعات مورد نظرمان این اطلاعات را کمی محدودتر کنیم.
برای نمایش شبکه‌هایی که توسط پروتکل EIGRP دریافت شده از دستور show ip route eigrp استفاده می‌شود.
در پروتکل EIGRP به صورت پیش فرض auto summary فعال است.
یادآوردی: علامت D نمایش دهنده پروتکل EIGRP است.
زمانی که اطلاعات شبکه‌ای را دریافت نمی‌کنید، باید در ابتدا بررسی کنید که آیا همسایگی با روتر مورد نظر برقرا است یا خیر. برای این کار از دستور show ip eigrp neighbors می‌توان بهره برد.
منظور از interface در اطلاعات بالا پورت local در روتر است.
زمان Hold Uptime نمایش دهنده مدت زمان برقراری همسایگی و مدت زمان اعتبار این همسایگی تا زمان دریافت اطلاعات جدید است. در تصویر بالا، 11 دقیقه و 40 ثانیه از شروع همسایگی می‌گذرد و اعتبار همسایگی تا 12 ثانیه دیگر است. به محض دریافت اطلاعات جدید از همسایه، این مقدار مجددا تنظیم می‌شود.
دستورات پیشرفته برای بررسی وضعیت و ایرادیابی
دستور show ip protocol
مشخص کننده پروتکل یا پروتکل‌های استفاده شده در روتر و شماره‌های آن‌ها و اطلاعات هر پروتکل است. در تصویر زیر که مربوط به پروتکل EIGRP است، مشخص شده فیلتری برای updateهای ورودی و خروجی تنظیم نشده، وضعیت وزن‌های پنجگانه (k1,k2,k3,k4,k5) در پروتکل به چه صورت است. تنظیمات administrative distance برای ترافیک‌های داخلی و بیرونی (internal , external) چه عددی است و مواردی دیگر.
دستور show ip eigrp topology
این دستور همانند دستور قبلی اطلاعات سطح پیشرفته‌ای از وضعیت شبکه را نمایش می‌دهد. به عنوان مثال تعیین تعداد successorها به ازای هر شبکه، مقدار FD بدست آمده برای شبکه مقصد، پسیو یا اکتیو بودن شبکه.
منظور از پسیو بودن یک شبکه این است که دسترسی به این شبکه موجود و معتبر است. هرگاه دسترسی به شبکه‌ای در حیطه کاری پروتکل EIGRP از بین برود روترها شروع به ارسال query می‌کنند، اگر اطلاعات جدید از شبکه مد نظر دریافت نشود و اعتبار دسترسی به شبکه زیر سوال باشد، وضعیت آن‌را به اکتیو تغییر میکند.
Variance
در صورت یکسان بودن متریک بین چند مسیر از مبدا به مقصد در ارسال ترافیک loadbalancing بوجود می‌آید. به صورت پیش‌فرض loadbalancing نهایتا بین 4 مسیر اتفاق می‌افتد. با دستور show ip protocol می‌توان تعداد مسیر تنظیم شده را بررسی کرد.
همانطور که گفته شد، به علت محاسبات دقیق در پروتکل EIGRP به ندرت متریک در چند مسیر موجود برای یک مقصد عدد یکسانی می‌شود به همین علت loadbalancing در EIGRP خیلی نادر است.
در مواقعی که مسیر دومی که به دلیل متریک بالاتر انتخاب نشده، اما کیفیت خوبی دارد (پهنای باند بالا و تاخیر کم)، می‌توان با تغییر تنظیم در variance کاری کرد که مسیر دوم نیز در انتقال ترافیک انتخاب شود. از بین هترین متریک تا بعلاوه واریانس تنظیم شده، به اندازه maximum path، مسیرهای برتر و انتخاب شده داخل جدول قرار می گیرند و بصورت unequal، load balance انجام می‌شود.
